İSLAM ÜZERİNDE OYNANAN OYUNLAR VE NETİCELERİ NELER OLMUŞTUR?

ADIM ADIM İSLAMI BOZMA VE YIKMA FAALİYETLERİ,

YENİ  KAVGANIN AD  ; KURAN’MI –HADİS Mİ DÖNGÜSÜ!

1- Önce Allah resulünü kaybettik. Sonra, küçük küçük eski alışkanlıklarımız hortlamaya başladı. Kuran, ihtiyaç fazlasını ihtiyaç sahiplerine dağıtın diyor. Bu ve buna benzer bir çok hüküm ağır gelmeye başladı. “Ne demek ihtiyaçtan fazlasını vermek”! Bunun için öncelikle isyanlar başladı. Onlar susturuldu ama içten içe bu hükümlere bir çare bulunmalıydı. Onun için de Kuran’ı yetersiz ve anlaşılmaz ilan ettik! Sevap için okuma yeterli oldu!

2- Geçmişten kalan üzeri küllenen siyasi, sosyal ve kavmiyetçilik kavgaları nüfus ve coğrafya alabildiğine genişledikçe insani hırslar eşliğinde yeniden hortladı. Ağırlaşan şartlarda peygamber yoktu. Kuran azgınlaşmış nefislerin isteği cevabı vermiyordu! Bunun üzerine, Kuran’a ve Allah resulüne yakışmayan bir sürü yalan ifadeleri haşa Hz. peygambere söyletildi!. Kimse dokunamasın diye adına da hadisi şerif dendi! Bununla da yetinilmedi. Hadisler önce sünnet, Sonra da vahiy sayıldı.!....

3- Kuran’ın bazı ayetlerini hadisle nesh edildiği hükmünü getirildi. (ayetlerin hükmünü hadisler ortadan kaldırır dendi). Bu da yetmedi!

4- Kuran’a söyletilemeyen hükümleri, gayrimetluv vahiy (yani Kuran dışı gizli vahiy) adı ile Allah’a söyletildi!

5- Sonra oluşturulan bu rivayetler çerçevesinde bir takım makamlar oluştu. Şeyhlik, gavslık..vs.. Makam sahiplerinin kerametleri, gaybı bilgileri,  masum olmaları ile birlikte  şefaat yetkileri de oluşturuldu! Artık herkesin her şeyi bilmesine ve düşünmesine gerek kalmadı.! Akıl ve düşünme,  büyük alim ve evliya sayılan kişilere emanet edildi! Böylece insan eli ile  Allah ın astları oluşturuldu. Tabii onlarda kutsandı!

6- Aklını kullanarak tevhit ve adalet diyenleri mutezile ilan edildi. Onların etkinliğini kırmak için Allah ın Kadir ismini kullanıldı. Sanki tevhit ve adalet ilkesi Allah’ın gücünü görmezden geliyormuş gibi!

7- Kadim medeniyetlerin kültürlerini, ruhçuluk, cifircilik, vb. gibi akımları İslam’ın bir ürünü haline getirirken, Rüya, ilham gibi bazı vehimleri de bilgi kaynağı yerine konuldu.

8- Tefsirlere eski kültürün geleneğini, israiliyatı, mesihiyatı ve İslam dünyasında uydurulan rivayetleri sokuldu!. Alimlerimizin bir çoğu Kuran’ı bu anlayışlar üzerinden okuyup anlamaya başladılar!.

9- Bunların her biri emevi döneminde temeli atılırken Abbasî döneminde zirveye ulaştı. Ama bir  türlü de durmadı!.

 Sonuç olarak dinin aslından sayılan rivayetlerin bütününü herkes benimseyemedi. Anlayış farklılıkları yaşanmasıyla, bir grubun öne çıkardığını diğeri uydurma saydı. Bunun  etkisi ile  de dinin ana İlkelerini parçalanarak  bütünü bozuldu!. Her bir parçasını (Mezhebi) ayrı bir dinmiş gibi algılandı. Her birimiz birine sarıldı.! Mezheplere, meşreplere, tarikatlara, cemaatlere, lime lime gruplara bölündük. Bir kısmımız da selefe dönmeye kalktı. (Yad ettiğimiz günleri ayniyle bugüne taşımaya çalışıyoruz). Bu kadar tefrika içimizdeki yaralı barışı bozdu. Bizden olmayanlara savaş ilan ettik. Adını da cihat koyduk. Onların malı, canı, ırzı namusu, çoluk çocuğunun kanını ganimet saydık.

 İnsanlığa bir katma değer üretemez olduk. Yirminci yüz yılda islam dünyası en zelil, şahsiyetsiz, diğer toplumlarca horlanan ve ezilen bir hale geldi. Geliniz birleşelim, geçmişi bir sorgulayalım dedik! Bu seferde neyin etrafında kavgası başladı. Kuran ‘mı, hadis ‘mi ? Kuran diyenlere, mealci, oryantalist, reformcu ilan edilirken, hadis diyenlere de; müşrik, hurafeci, gelenekçi denmeye başlandı. Kuran’ın  tarif ettiği peygamberi örnekliği  yaşanmış olan orta yolu bir türlü bulamadık! En çok birliğe ihtiyacımız olduğu anda, yine en iyi bildiğimiz metotlara döndük.  Kavga…tekfir… küfür…hakaret!...... Biz kendimizi düzeltemiyoruz, acaba Allah bizi düzeltir mi diyeceğim ama Allah’ın bu konuda da uyarısı var.